بیماریهای مشترک بین انسان و ماهی یک سری بیماریها و عفونت هایی هستند که بطور طبیعی بین انسان و دیگر حیوانات مهره دار انتقال پیدا می کند . در کشورهای در حال توسعه مثل هند این بیمارها از اهمیت خاصی برخوردارند با وجود اینکه موضوع بیماریهای مشترک بین انسان ماهی در دانشکده های پزشکی و دامپزشکی باید مورد بحث قرار گیرند در برنامه درسی علوم شیلاتی وجود ندارند, با وجود اینکه تعداد زیادی از بیماریهای مشترک قابل انتقال به انسان وجود دارد.

طبقه بندی بیماریهای مشترک:

1- بر اساس نوع عامل بوجود آورنده مانند باکتریایی و ویروس

2- بر اساس منبع میزبانی مانند: انترا پوزئو نوزها(بیماریهای مشترکی که منبع انتقال آنها حیوانات هستند), زونتراپونوزها(بیماریهای مشترکی که منبع انتقال آنها انسان می باشد) و آمفی زئونوزها (بیماریهای مشترکی که منبع انتقال آنها انسان و حیوانات است) و ساپنوزئونوزها( بیماریهای مشترکی که توسط آب, خاک , و مواد معدنی در حال پوسیدن نتقل می شود )

3- بر طبق شیوه انتقال مانند: بیماریهای مشترک قابل انتقال مستقیم , سیکیوزئونوزها( بیماریهای مشترکی که بوسیله بی مهرگان منتقل می شوند.)

4- بر اساس میزبان شرکت کننده مانند سگ و گاو

5- بر اساس اهمیت میزان در گونه های حیوانی مانند بیماریهای مشترک حیوانات اهلی و حیوانات وحشی

در ضمن بیماریهای مشترک می توانند به شکل زیر هم گروه بندی شوند:

1- بیماریهای مشترکی که توسط انگل های خارجی منتقل می شوند.

2- بیماریهای مشترک شغلی مانند کشاورزی ,دامداری, دامپروری, مرغداری, دامپزشکی..........

3- بیماریهای مشترک غذایی مانند بیماریهای مشترک گوشت , شیر , ماهی و ......

استفاده از منابع طبیعی آب و استخرهای مصنوعی برای پرورش آبزیان دریایی و آب شیرین (مخصوصا ماهی- میگو) و افزایش آنها باعث ایجاد بیماریهای مشترک بین انسان و ماهی می شود که برای تولید کننده و مصرف کنندگان مشکل زاست. پرورش دهنده به دلیل تلفات ماهی های خود و مصرف کننده به دلیل بیمار شدن متضرر می شوند.