واحد تبخير از چهار بدنه متصل به هم تشكيل شده است . هر مخزن از يك بدنه
استوانه اي شكل و بزرگ تشكيل شده است . لوله هايي كه در بدنه اين دستگاه
وجود دارند كه عصاره ( شربت قند ) در داخل آنها جريان پيدا مي كند و گرم می
شود و بخار توليد شده از آن نيز وارد بدنه دوم مي شود .
جهت گرم كردن بدنه اول تبخير كننده از بخار زنده با فشاري حدود 2 بار
استفاده مي شود كه در بدنه اول شربت با بريكس 13 الي 15 درصد وارد شده و با
بريكس 19 الي 22 درصد خارج مي شود . در بدنه دوم تبخير كننده شربت در لوله
های بدنه توسط بخار حاصل از بدنه اول تبخير كننده گرم مي شود و بريكس شربت
را به حدود 27 الي 29 درصد مي رساند و در تبخير كننده سوم نيز كه شربت را
از بخار حاصل از بدنه دوم گرم مي كند بريكس آن را به حدود 39 الي 41 درصد
مي رساند و در بدنه چهارم كه از بخار حاصل از بدنه سوم شربت را تغليظ مي
كند بريكس شربت را به حدود 63 الي 65 درصد مي رساند .
در هر مخزن صفحه اي قرار دارد كه قطعات ريز حاصل از بخار را گرفته و به
بدنه تبخير كننده بعدي منتقل مي كند و در آخرين بدنه آب حاصل از بخار به
كندانسور فرستاده مي شود ، ميزان خلاء در آخرين بدنه بيشتر است .
عمل تغليظ كردن شربت درون بدنه ها بدين صورت مي باشد كه شربت درون لوله
هايي به نام كالاندريا وارد شده و بخار در پشت اين لوله ها جريان مي يابد و
در اثر تماس با لوله شربت درون لوله گرم شده و عمل تبخير شربت صورت مي
گيرد . براي ايجاد خلاء و كاهش دماي جوش بدنه چهارم به سيستم خلاء متصل است
و جهت ايجاد اين خلاء از كندانسور استفاده مي شود . شربت خروجي از بدنه
چهارم سيروپ ناميده مي شود كه به وسيله پمپ براي عمليات پخت شكر به مخازن
طباخي ارسال مي گردد البته مقداري از بخارات حاصل از بدنه اول و بدنه براي
مصرف در ديگ های طباخي اول و دوم ارسال مي شود .
- كنترل عمليات تغليظ شربت :
براي داشتن يك شربت غليظ شده مناسب در مرحله تغليظ عوامل مختلفي را بايد تحت كنترل و نظارت مداوم و دقيق قرار داد :
۱. كنترل بريكس شربت ورودي و خروجي :
با كنترل نمودن بريكس شربت ورودي و خروجي هر يك از بدنه ها خصوصاً شربت
ورودي به بدنه اول و خروجي از بدنه آخر مي توان مقدار آب تبخير شده را
محاسبه كرد .
۲. کنترل جریان شربت ورودی:
كه اين كار توسط دستگاه جريان سنج كه بر روي بدنه تبخير كننده نصب شده است كنترل مي شود .
۳. كنترل ارتفاع شربت در هر بدنه :
این كار با مشاهده از طريق پنجره هاي شيشه اي روي بدنه صورت مي گيرد . با
بالا رفتن سطح شربت در بدنه ها امكان خروج قطرات شربت به همراه بخار به
خارج از بدنه تبخير كننده وجود دارد كه اين آب به بدنه بعدي رفته و با
تبادل حرارتي و تقطير بخار ، وارد آب كندانس مي شود و به همراه آن از بدنه
خارج مي شود . كه اين آب كندانس شده براي كوره بخار ( بويلر ) رفته و لذا
اين موضوع داراي اهميت است زيرا اگر آب كوره داراي قند باشد ممكن است در
كوره تجزيه شده و باعث خوردگي و حتي انفجار شود .
هر چه ارتفاع شربت در بدنه تبخير كننده بيشتر باشد مدت توقف شربت در آن
بيشتر مي شود كه معمولاً ارتفاع شربت را حدود يك سوم بدنه در نظر مي گيرند .
۴. كنترل حالت ظاهري جوشش شربت در تبخير كننده :
كه موضوع در كيفيت تبادل حرارتي در بدنه تبخير كننده مؤثر است كه تشخيص اين حالت از جوشش توسط اوپراتور صورت مي گيرد .
۵. كنترل فشار در بدنه هاي تبخير كننده :
كنترل فشار در بدنه هاي انتهاي تبخير كننده اي اطمينان از خلاء كافي صورت مي گيرد .
۶. كنترل وجود قند در آبهاي كندانس خروجي از بدنه :
كه اين امر در كنترل ارتفاع شربت گفته مي شود .
۷. كنترل دماي هر بدنه تغليظ كننده :
كنترل كردن دماي بخار ورودي به هر بدنه خصوصاً بدنه اول و كنترل دماي شربت
ورودي و خروجي از هر بدنه در تنظيم كار مرحله تغليظ مؤثر مي باشد .
كنترل دماي بدنه هاي تبخير كننده مخصوصاً بدنه اول در جلوگيري از تجزيه قند ساكارز و تيرگي رنگ شربت مؤثر است .
۸. كنترل زمان ماندن شربت در هر بدنه :
اگر زمان ماندن شربت بيشتر از حد لزوم باشد باعث تيرگي رنگ شربت و هیدروليز ساكارز مي شود .
۹. كنترل PH شربت در هر بدنه :
كنترل PH در ميزان هيدروليز ساكارز داراي اهميت است كه حفظ كردن PH در حدود
8 الي 9 تا حد زيادي هيدروليز ساكارز را كاهش مي دهد و ضايعات قندي كمتري
خواهيم داشت .
برچسبها:
تغليظ شربت,
Evaporation
+ نوشته شده توسط نارگل در جمعه هفتم مهر ۱۳۹۱ و ساعت
|